Chorągiew Łódzka realizuje projekt „Wolność, przyjaźń i piękno. Opowieść o Januszu Włodarskim” inspirowany działalnością artystyczną i życiem młodego człowieka – harcerza, artysty, konspiratora z lat II wojny światowej.

W realizację projektu zaangażowali się harcerki i harcerze z 63 ŁDW „Iskra” zdobywający imię Janusza Włodarskiego.

Janusz Włodarski (19211042) był drużynowym 3 Łódzkiej Drużyny Harcerzy im. Romualda Traugutta, absolwentem I Liceum Ogólnokształcącego w Łodzi (rocznik 1939), niezwykle wrażliwym i artystycznie uzdolnionym młodym człowiekiem. Jego marzenia i plany życiowe pokrzyżowała wojna. Już na początku okupacji w 1939 r. w zajętej przez Niemców Łodzi zanurzył się w wir podziemnych niepodległościowych zajęć. Uczył na tajnych kompletach, prowadził konspiracyjną drużynę harcerską, organizował pomoc dla więźniów i ich rodzin, pisał artykuły do podziemnej gazety. Mimo tak licznych prac intensywnie tworzył (przede wszystkim malował, ale także pisał wiersze i opowiadania), jakby przeczuwając, że na przeobrażenie się w dojrzałego artystę ma bardzo mało czasu. Zginął w listopadzie 1942 r. w hitlerowskim więzieniu, po okrutnym, trwającym prawie rok śledztwie, podczas którego usiłowano wydobyć od niego informacje dotyczące konspiracyjnej pracy łódzkiej młodzieży.

Sztuka była pasją jego życia. W otaczającym świecie na każdym kroku widział piękno. Potrafił nie tylko sam je dostrzec, ale też pokazać innym i utrwalić. Miał stałą potrzebę wyrażania artystycznego swoich myśli, żywych uczuć oraz bujnej wyobraźni. Jego prace malarskie o bogatej treści, różnorodnych motywach i technice świadczą już nie tylko o wybitnych zdolnościach, ale o talencie, który młody artysta ujawnił w najcięższym okresie swego życia, bo w czasie okupacji hitlerowskiej.

Jednym z efektów projektu jest wystawa „Opowieść o Januszu Włodarskim”, którą można oglądać w siedzibie Hufca Łódź Górna.